Licencje, certyfikaty, świadectwa
W Norwegii za zgodność z normami towarów odpowiada firma, która wprowadza je na rynek. W praktyce oznacza to, że towar może wjechać do Norwegii bez koniecznych certyfikatów, a za ich uzyskanie odpowiada importer. Niejednokrotnie nie prowadzi on procedury sprawdzającej, lecz firmuje towar swoją marką.
Posiadanie certyfikatu CE znacznie upraszcza procedurę uzyskania certyfikatu norweskiego, a w przypadku braku konieczności jego uzyskania jest dla większości towarów wystarczającą kwalifikacją jakości.
W przypadku większości produktów konieczne jest sprawdzenie zgodności z kilkoma normami i w kilku instytucjach. W żadnej branży nie ma centralnych instytucji certyfikujących i zajmujących się sprawdzaniem zgodności z normą.
W zakresie usług certyfikaty występują powszechnie i są typową barierą pozataryfową.
W zakresie produktów spożywczych obowiązują norweskie normy sanitarne, fitosanitarne i weterynaryjne, te ostatnie różniące się od unijnych.
Źródło: norway.trade.gov.pl
Fot: norway.trade.gov.pl