Informacja nt. norweskiego rynku produktów mlecznych
Z uwagi na wysoką ochronę celną, wewnętrzna politykę regulowania produkcji mleka (kwoty mleczne) oraz ograniczoną ilość firm zajmujących się dystrybucją produktów mlecznych (zcentralizowana logistyka) norweski rynek jest niemalże hermetyczny i zaistnienie na nim podmiotów zagranicznych oferujących swoje produkty jest bardzo utrudnione, bądź wręcz ekonomicznie nieopłacalne.
Tine SA i Q-meieriene (Kavli Group) to dwaj najważniejsi odbiorcy świeżego mleka od rolników i dostawcy mleka oraz produktów mlecznych dla przemysłu oraz do 5 sieci handlu detalicznego (NorgesGruppen, Coop Norge, Rema 1000, Ica Norge, BunnPris), które w 99% przejęły dystrybucję produktów spożywczych.
Spółdzielnia producentów Tine SA produkuje na wszystkich szczeblach łańcucha wartości, posiada wiele produktów i jest właścicielem wielu silnych marek. Jest głównym odbiorcą mleka od norweskich rolników mleczarzy. Posiada udział w rynku na poziomie 82% – można powiedzieć, że rynek mleka został niemalże zmonopolizowany przez TINE SA. Taka sytuacja rynkowa powstała w
latach dziewięćdziesiątych. Q-meieriene jest prywatną firmą mleczarską, która także otrzymuje dostawy mleka bezpośrednio od
rolników mleczarzy oraz kupuje mleko jako surowiec do swojej produkcji od Tine SA. Udział w rynku na poziomie 10%.
Inni producenci, a zarazem dostawcy wyrobów mlecznych bazujący wyłącznie na mleku dostarczanym przez TINE to: Synnove Finden (sery, masło), Normilk (mleko w proszku), Rørosmeieriet AS (śmiatana, masło, serki typu cottage), Kraft Foods Norge (serki typu Philadelfia), Lillehammer Ysteri AS (zółty ser, mozzarella, feta), Aksüt (sery typu Feta). Ponadto zarejstrowanych jest 23 lokalnych producentów produktów mlecznych, w tym głównie serów i masła.
Rynek jogurtów zdominowany jest przez firmy: Tine, Fjordland (51% udziału w spółce ma TINE) i Danone (niewielki udział importowanych yoghurtów), które razem objęły 96% rynku. Z uwagi na bardzo wysokie cła na mleko (pitne) i śmietanę, których wysokość waha się od 439 –do 488 % ad valorem za kg sprawia, że import mleka do Norwegii praktycznie nie istnieje, bowiem jakakolwiek produkcja na bazie importowanego surowca jest nieopłacalna. Głównymi produktami mlecznym importowanym w większych ilościach są sery, które korzystają z
bezcłowych kontyngentów dostępu do rynku norweskiego. Importowany ser ma około 10-procentowy udział w rynku. 99% importu sera do Norwegii pochodzi z krajów Unii Europejskiej.
Głównymi importerami serów do Norwegii są firmy: Arla (spółka córka firmy szwedzkiej importująca produkty włanej marki) oraz Oluf Lorentzen AS importująca głównie produkty delikatesowe. Innych importerów serów można znaleźć na stronie http://auksjon2.slf.dep.no/ odszukując odpowiednią aukcję na bezcłowy import sera (nor. ost)
Źródło: materiały pochodzą ze strony oslo.trade.gov.pl
Fot: freeimages.com
